UZAY MEKİĞİNDE ULVİ BİR SEVDA

Senden çok alakasız bir bahar gecesi

Ve seni düşünmeye yeltendiğim bulutsuz bir gökyüzü

Mistik düşüncelerden epey kurtulmuş

Ve kurutulmuş güllerin anımsattığı aşk lisanından epey uzak kaldığım bir gece

Bu gece...

Edebi hatıralardan kaçındığımdan sebep

Aşkını bertaraf etmek uğruna hayali aşk yolculukları tasarlayan,

Eski bir Yunan filozofuyum şu saatler.

Kurguladığım tüm matematiksel işlemlerin ertesinde,

Karşılaştığım fiziksel bir aksaklığa bürünüyorsun

Üstelik tam vazgeçmek üzereyken,

Ulaşmak istedğim mutlu sonumsun,

Bilmiyorsun.

Şimdi senden uzakta olmak,

Ne denli kuramsal bir bozukluksa

Bir o kadar timsalidir,

İnancın

Bir o kadar timsalidir

İçimden koparamadığım

Sensiz olmak inançsızlığımın

Kabul görelim ki hüsrana sürüklendik

Yine cebimde kanayıverdi,

Astrolojik umutlar ve yarın.

İnan bana Ay olursun fikrimce

Yaklaştıkça büyürsün gözümde,

Nice kırdan baktığım Toroslar gibi.

Hem bu samimi bir dik duruştur

Sana ne kadar uzaktan baksam da

Gözümden alamazsın oyuklarını

Ve bil ki öperim göz oyuklarından

Karşımda yükselen şu İstanbul

İyice cilalanmış şu yerleşim yerleri mesela

Hiçbiri hislerimi sıyıramaz

Senin vazgeçilemez o ıssızlığından

                                                                                   MEHMET ZORLU