TANRI KORUSUN BİZLERİ

-Biz mi hayatımızın kıymetini bilemedik yoksa sen mi bizden esirgedin mutluluğu?
-Ayırt edemem birini bir diğerinden.Hem sen bilemedin kıymetini hayatının hem de ben esirgedim senden mutlu olmayı.
-Neden peki?Ne yaptım ben sana?Nasıl böyle kararlar alabiliyorsun daha bizleri tanımadan?
-Sizleri tanımadığım fikrine nereden kapıldın? Her şeyin toz pembe olmasını mı bekliyordun?Sürekli başkalarını suçlayarak yaşadın.Ortada yapılmış hatalar vardı.Bunları görüyordun,bu hataların nedeni olduğunu da biliyordun.Ancak hiç bir zaman sorumluluğu üzerine almadın.Bana hiç inanmadın.Şimdi ise karşıma geçmiş suçun ben de olabileceğini söylüyorsun.Beni yaşantında bulunan acizlerle karıştırma sakın.Ben esirgeyen ve bağışlayan,çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan...
- Seni sana inanmadığıma inandırmakla geçti günlerim.Elbette seni suçlayacağım,çok daha iyisini yapabileceğin halde sen bu karmaşayla yetinmeyi seçtin.Bizleri hep aşağıladın.
-Yapma,komik oluyorsun.Beni sizleri aşağılamakla itham ederken,aynada gördüğün suretin yaptıklarını aklından geçir biraz.
-Ben kimseyi aşağılamadım.Ben bazı kimseleri aşağılar taklidi yaptım sadece.İçimi biliyorsun.Bunu biliyorsun işte.Üstüme gelmek için sebep aradığını düşünüyorum bazen.Açığımı kolladığını,beni cezalandırmaktan hoşnut olduğunu da.
-Biliyorum.Hala nasıl olur da beni kandırmaya çalışırsın ona şaşıyorum.Sövdüğün geceleri hatırlar mısın?
-Pişmanım
-Değilsin.Hala da sövüyorsun
-Değilim lan.Sikim seni varmışsın işte tamam.Yanılmışım,haklısın inanmadım.Ne yaparsan yap şimdi,Sikimde mi dünya? Hepinizin amınakoyayım.

Tanrı onu huzurundan kovdu.


Küçük Adam