Elif Zeyno'ya şiir...



Güneş denizin sonundan batıyor
Deniz buradan mavi
Deniz her yerden sonsuz
Sonsuzun yarısı açık yarısı koyu mavi
Açık mavi olan taraf sonsuz görünmüyor
Hayat insana emin olduğu kavramları da sorgulatıyor
Sonsuzun yarısı da sonsuz olmalı
Sonsuzluklar çoğalıyor yanı başımızda
Ağaçlar yeşil ve kahverengi
Ağaçlar sıkılgan bir tavırla sallanıyor, sebebi rüzgar
Sonbaharda olsak ağaçlar da açık mavi olacaktı
Ağaçlar değişken
Dünyayı şuradaki karıncalar kurtaracak
Karıncalar öldürülüyor
Dünya kurtulamayacak




 küçük adam